Sevdam yağmur gibi düşer damla damla.
Kir içinde kalmış gönül toprağına.
Onca yaşanmış acının pişmanlığın ardında,
Şifa olmak ister şifasını arayana.
Yeni dikilmiş fidan gibi aşıktır ormana
Güzelliklerden ibaret gönül ormanına.
İnsan ki vicdansız, kıymış insafsızca
Yaprakları birer birer solmuş karda kışta
Sevdam kar gibidir, şifadır gönül semama
Gökyüzümü korur, düşman bin hastalığa
Öfke ve gözyaşı gelse de sel ve fırtınayla
Sevdam kar gibi yağar, umut bırakır ardında.
Misali hayat gibidir sevdam şu dünyada
Acıması olmaz yalnız güler tüm acılara.
Başarabilirsem hüzünleri bırakmayı ardında
Alır götürür beni çok uzaklara
Sevdam kuş gibidir gönül yuvasız olunca
Alır gönlümü götürür başka yuvalara.
Belki bir ağaç olur,dalları yayılır dünyaya.
Belki kurumuş gül olur, mezarımın toprağında.
Muhammed Furkan Geldi