Ansızın geliverdi hicran vakti
Hasret rüzgârları koptu yüreğimde
Bakışından yoksun biçareyim şimdi
Hasretinin kavurucu ateşinin gölgesinde.
Bir tebessüme muhtaç oldu gönlüm
Bundandır ümitle bakışı her gülümseyene
Gittiğinden beri kalmadı diyecek sözüm
Diyemedim, gülüşümü de aldı götürdü diye.
Ansızın geliverdi hicran vakti
Hazan mevsimine hapsoldum yine
Bu ayrılık yakar kavurur benliğimi
Görmez beni, işitmez sesimi kimse
Söylesin şimdi biri, neler hissettiğimi
Desin ki hak ettin sonsuza dek üzülmeyi
Sen ki aşikâr ettin, sır misali sevgini
Kapkara diller ile kirlettin aşk mazisini
Artık benim payıma düşen, bitmez hicran vakti
Gözyaşları ile sayacağım ölüme giden saatleri
Ancak ölüm bitirirmiş, ölümden beter hasreti
Ahirette bitermiş elbet, can yakan hicran vakti
Muhammed Furkan Geldi