Zaten herkes gitti, bak kaldım bir başıma.
Alışamadım, alışılmaz böyle yalnızlığa.
Bari sen acı bana hüzünler içinde koyma
Şu köhneleşmiş yüreğime bari sen kıyma.
Eskimiş bir sandalyeyim hayat denen masada.
Kırıldım diye kıymet göremedim bir daha.
Onca yaşanmışlığın tatlı anının arasında
Adım anılmadı kaldım dünyada bir başıma.
Bari sen kaçma benden otur haydi karşıma.
Dertlerini anlatta derman ol bana.
Unutmak isterim, kalamam yalnızlığımda
Bu yalnızlık yaşatmaz yaşatamaz daha da fazla.
Hani eski bir araba var ya oyum şu hayatta.
Hor gözle bakar herkes, uğramazlar yanıma.
Oysa kimlere yarenlik ettim hatırlasana
Kimseler bilmedi kıymetimi bir daha.
Gerçekler bir bir ayyuka çıktığında
Değersizliğim yüzüme vurulduğunda.
Bari sen gel artık, halimi unutturmaya
Muhtacım yaşamak için yeniden yeni olmaya.
Muhammed Furkan Geldi