En sonunda düşürdüler beni de sensizliğe.
Ömrümce esir ettiler derin kimsesizliğe
Binlerce suretin gülüşlerin içinde
Ben hep seni beklerim, gelmeyeceğini bile bile.
Düşman ettiler güzel gönlünü gönlüme
Oysa vermeye hazırdım, ömrümü ömrüne
Bilmem! ne geçti sevdamı katledince,
Sevgiyi bilmeyenlerin, sevgisiz gönüllerine.
En sonunda kıydılar, kıyılmaz dediğime
Ahengi bozulur diye kıyamayıp ellemediğime.
Kan, nefret bulaştırdılar en sonunda ellerime.
En sonunda attılar beni de ateşlere.
Kimisi sevdiğinin tatlı sözleriyle
Gönlünü avutur güya, günahını bilmez halde
Kimi arkamdan saf der, nasıl kıydık hayallerine
Bilmezler; en büyük oyunu ettiler kendilerine.
İnanır güvenirim ben hakkın adaletine,
O ki koymamış karıncanın hakkını geride
Elbet hak yiyenlerden sorulur hakkım benim de.
En sonunda hesaplaşırız, ötelerde bir yerde.
Muhammed Furkan Geldi