Bir dikili ağacım yok şu dünyada.
Ne veririm bilmem canımdan olanlara
Vasiyetim olur sarılmak bir yâri olana
Ben çok sevdim yâri, nasibim olmasa da.
Çöl misali kurudu neye elimi attımsa.
Ne bahtsız insanmışım, hayat gülmedi bana.
Koştum durdum ömrümce nice hayaller ardında.
Ne başarıdan, ne umuttan yüzüme bakmadı dünya.
Sandım ki iyi olacak iyilikler yapınca.
Tanımadığım insanlar sevgi ile bakar bana.
Kimisinin ihaneti hançer yarası sırtımda.
Kimisinin acı bakışları dert oldu ruhumda.
Korktum da sevmekten kıyamadım yâr olana.
Elim dilim varmadı, aşka leke çalmaya
Sonra söz geçmedi uslanmaz ruhuma.
Aşık oldum yüzü gibi kalbi berrak olana.
Neler verdim, kimseler bilmez o yar uğrunda.
Bin kem söz duydum da olmadı umrumda.
Beni benden edip gitti bakmadı ardına.
Hayallerinden vazgeçen bir ben kaldı ardında.
Bundandır, sevmeyi öğretirim can olana.
Vazgeçmesin sevdiğinden sonu ölüm olsa da.
Bin bedel ödese de güzel günler yakındır ona.
Ama bu dünyada, ama ölümden sonra.