Hayat zaten acıtıyor günden güne canımı
Yakıp küle çeviriyor, yoruyor sol yanımı.
Çaldı umutlarımı en güzel anlarımı
Bari sen gül yüzüme geri ver bana canımı.
Ne zaman kapı çalsa korkarım bakmaya
Utanır çekinir oldum sokağa dahi çıkmaya.
Nicedir tövbeliyim aynalara bakmaya
Sen çaldın benden tüm mutlulukları.
Düşündün mü bilmem, nereye varır işin sonu
Bu kadar acıtılmalı mı seven adamın ruhu?
Ne istedin aşkımdan, oysa zararı yoktu.
Ağır mı geldi bilmem aşkın zamansızlığı?
Bilmez misin aşkın vakti saati olur mu?
Gönle sevda düşünce sabır kolay olur mu?
Sebep aşk ise eğer, nefret böyle olur mu?
Sevmemenin bedeli böyle ağır olur mu?
Ruhumun bundan gayrı tutuklun olduğunu
Unutma sensizliğin kanımda zehir olduğunu
Gelmediğin her vakit içimin kuruduğunu
Unutma, ölürken sebebimin sen olduğunu
Hayat zaten acıtıyor günden güne canımı
Esir ettin sen ağır aksak aklımı.
Almaya gücün yetmez kalpsiz kalmış canımı.
Öyleyse hadi gel yanıma bitir şu acılarımı.
Muhammed Furkan Geldi