Nefesim kesiliyor yüzüm kararıyor.
Ellerim kendi kalbime gidiyor.
Şeytan azapta gerek, azabı bitir diyor.
O an, yârin sureti gözüm önüne geliyor.
Gözlerim karanlıktan önünü göremiyor.
Aşk yağmurunun altında ıslanmış bilmiyor.
Tüm ruhum sırılsıklam ölürcesine üşüyor.
O an yârin sureti gözüm önüne geliyor.
Bilinmez günler aklıma düşüyor.
Söylemediği sözler kulağıma geliyor.
Dilim o an sevdiğini neden söylemedin diyor.
Pişmanlık yârim gibi gözüm önüne geliyor.
Yar sureti pek hoş, kolay unutulmuyor.
Kırk kere küsse de, kalp af dileniyor.
Belki affeder diye hiç vazgeçmiyor.
Yârin sureti gözümün önünden hiç gitmiyor.
Nefesim kesiliyor yüzüm kararıyor
Pişmanlık bedenimin dört yanını sarıyor
Bu aşk hastalık olmuş şifam benden uzak kaçıyor
Ölüm ise adım adım ardımdan geliyor