Ruhunu güneş gibi saran sarı rengin ardında.
Bir kalp var sende, bürünmüş beyazlara.
Ara ara gam keder içini karartsa da
Gözlerinin maviliği izin vermiyor acıya.
Ellerin değiyor suretime ara sıra.
Gözlerime yenilip daldığım uykularda
Gökkuşağının rengini çağırıyorsun rüyamda
Huzurlu gözlerle kalkıyorum senden sonra her sabaha
Ruhumu sen gibi saran aşkın ardında.
Sorsan ne acılar bıraktım ardımda.
Geçti gitti, kalmadı hüzün senden sonra
Gömmeyi öğrettin bana acıları kara toprağa.
Ne zaman hatırladım acımı bir sorsana.
Oysa her nefeste uzaklaştım hayata
Ta ki sen geldin, söyle ne yaşattın bana.
Tövbe ettim seninle acıya gözyaşına.
Sonra sen de gittin kaldık mı baş başa.
Gözpınarlarım kurumuş gözlerim yanmakta.
Bu gözler sevgiyle bakmaz başka göze asla
Mutluluk, ruhumu saran o aşkın ardında.
Muhammed Furkan Geldi