Gönül dağıma, lapa lapa kar yağdı ardından.
Kimseler geçmez oldu gönül dağımdan.
Dedim, belki halime acır yüce yaradan.
Mutluluk bir güneş gibi gelmez oldu ardından.
Adım atamaz oldum kapalı yollardan.
Ne sana, ne başkasına gidemedim karanlıktan.
Zifiri karanlıkta karlı gönül dağından.
Yaşarım çaresizce, mahzunum yokluğundan.
Sen asil bir kuştun, gönül dağında uçan.
Etrafımda pır dönen, uçuşuna hayran bırakan.
Her gece, sesinin tınısında beni uykularda bırakan.
Her sabah gökyüzünde göremezsem hüzne salan.
Ben bir sevda aşığı, sevdaya hayran olan.
Ağaca, kuşa, insana, hep sevda ile bakan.
Gönül dağının tepesinde bir yaren arayan.
Sen sevda kuşunun, mecnun gibi peşinde olan.
Gönül dağı, ağlıyor senin yokluğundan.
Sesinden mahrum olmanın ve gözyaşımın acısından.
İki dost baş başa kaldık, sevda kuşunun ardından.
Yalnızlığa bir çare sorarız yaradandan.
