Gözyaşıyla biten bir günün karanlığında.
Sessizce çıktım baktım etrafıma.
Gördüm ki kimse yok in cinden başka.
Şiir defterimi aldım da çıktım yollara
Niyetim yâri sormaktı dağlara taşlara.
Yeni açan çiçeğe öten giden kuşlara
Ruhumu esir ettim nice çetin kışlara.
Yazdım bu yolculuğu satır satır kitabıma.
Bazen tek kapılı bir kulübenin ocağında,
Bazen görkemli ihtişamlı hanlarda.
Sevdayı anlattım durdum arayanlara.
Bana faydam olmasa da faydam oldu aşk arayana.
Meğer ne çok can varmış canı yanan sevdayla.
Kavuşamadım yârime, derman oldum onlara.
Şimdi hüzün rüzgârı uğramaz sokaklarına.
Ben ise hâlâ gidiyorum fırtınalarla baş başa.
Gözyaşıyla biten bir günün karanlığında,
Anladım; sonu yok, yârim yok ortada.
Acımı yazdım sonra gözyaşlarıyla satırlara.
Aşkım ilk günkü gibi okunur şiir kitabımda.